Dialogue In The Dark - Karanlıkta Diyalog
Zaman : Pazartesi hariç her gün, saat 14.00-19.15 saatleri arası katılabilirsiniz.
Detaylı Bilgi : http://www.dialogistanbul.com/
Bir gün tesadüfen girdiğim Gayrettepe metro istasyonundaki bu etkinliğe katılabilirsiniz. Hayır, katılmalısınız. Eğer karanlıkta yaşamanın, "kör" olmanın nasıl birşey olduğunu bir nebze de olsa idrak ermek istiyorsanız... Zira asla tam olarak anlaşılamaz.
Ben katıldım. Kendimce çıkarımlarım var, paylaşmak istedim...
* Karanlıktasınız... "Kör" olmak ile "görmemek" aynı şey değilmiş, şimdi biliyorum bunu. Nasıl ki dinlemek ve duymak farklıysa işte. Karanlıkta da görebilirsiniz birşeyleri. Belki abartılı bulacaksınız ama, "bakmak" insanı aslında körleştiriyor! Aslında saniyede yüzlerce görüntü bombardımanına marız kalıyoruz, sonsuz renk cümbüşüne. Ve aslında beynimiz gördüğü birçok şeyi eleyerek yaşamamız için gerekli olanları görmüş gibi yapıyor. Gürültünün ortasında ne kadar duyabilirsek ve anlayabilirsek konuşulanları, o kadar görebiliyoruz yani. En kötüsü de kendi içimizi hiç görmediğimizdir...
* Düşündüm de, evet çok şükür görebiliyorum ama neyi, ne kadar, neden ve nasıl görebiliyorum? Mesela kaç kere gökyüzüne bakıp şükrediyorum ki bir günde? Bunun gibi işte...
* Etkinlik süresince size gerçek bir görme engelli rehberlik ediyor. Sizin eliniz, ayağınız, yol göstericiniz oluyor. Ne ironi değil mi? Oysa ki gerçek dünyada onların o değneklerinden başka rehberleri yok. Üstelik dünya çok bencil, zayıf olanın yaşam hakkı yok!
* Benim rehberim Yeliz Hanım'dı. Çok tatlı bıcır bıcır hayat dolu bir sesi var. Yazdıklarımı okuyamayacak ama umarım hisseder. Bana söylediği bir cümle ile ömrümce hatırlayacağım kendisini; "körler için asık karanlık, sessizlikte başlar. Ses yoksa, diyalog yoksa işte o zaman hissederiz karanlığı..." Umarım sevdiğin o şanslı kişi ile ömür boyu mutlu olursun.
* Ve etkinlik sırasında tanıştığım Necmi Bey... Kendisi ile beş dakika süren ama aslında bir ömürlük güzel bir diyaloğumuz oldu. Öyle cümleler sarfetti ki altı çizilesi, duvarlara yazılası... Bilemiyorum, hazmetmem gerek biraz... Belki bir ara dökerim satırlara.
İşte 90 dakikaya sığdırdığım kocaman bir deneyim. Gidin mutlaka.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder